•  

        Historia powstania szkoły w Kapturach jest niesamowicie ciekawa i pokazuje niełatwą drogę lokalnej społeczności w uzyskaniu dostępu do edukacji dla swoich dzieci i kolejnych pokoleń … 

         

        Po odzyskaniu niepodległości Polski zalążkiem pierwszej szkoły była placówka w Załuskowie, która powstała w 1919 roku.  Tegoż to roku dziedzic z Załuskowa Paweł Radoszewski sprowadził nauczyciela Mariana Skwierczyńskiego w celu nauczania swojego syna. Syn dziedzica pobierał naukę w pałacu. Nauczyciel otrzymał od dziedzica dwuizbowe mieszkanie znajdujące się przy bramie wjazdowej do folwarku.  W jednej z tych izb urządzono salę do nauczania młodzieży szkolnej - dzieci ze wsi Załusków, Przejma, Brzozowiec, Emilianów, Wszeliwy oraz Kaptur i  Karłowa. Pierwszymi uczniami tej szkoły byli: Rafalski Franciszek z Emilianowa, Dałkiewicz Julian z Brzozowca, Krzemiński Kazimierz z Emilianowa, Żurek Stanisław z Karłowa. Ogółem zapisanych do tej szkoły było 50-60 osób. Była to Trzyklasowa Szkoła Podstawowa w Załuskowie. W pierwszym półroczu powstania tej szkoły uczniowie siedzieli na stołkach przyniesionych z domu, do pisania mieli deski, na których uczyli się pisać. Do pisania na desce używali tzw. “szyfru”. W drugim półroczu na zebraniu rodzicielskim uchwalono dla nauczyciela wynagrodzenie “czesne” w wysokości ćwiartki żyta lub jego równowartości. Z części tego wynagrodzenia nauczyciel zaopatrywał młodzież w zeszyty i ołówki. Z budżetu gminy zakupiono stoły i ławki. Szkoła rozwijała się szybko. Brakowało pomieszczeń, zachodziła więc konieczność przeniesienia jej do kilku budynków.

         

        W roku 1924 przeniesiono szkołę z Załuskowa do trzech prywatnych domów, a mianowicie: Jana Borowskiego i Piotra Kalińskiego w Emilianowie, oraz Pomorskiego we Wszeliwach. Szkoła ta przybrała nazwę Sześcioklasowa Publiczna Szkoła w Emilianowie. Kierownikiem był Marian Skwierczyński, a nauczycielami Kowalczyk, Kret, Słomkowa. W roku 1931 ponownie przeniesiono szkołę do prywatnych domów, do Mateusza Borowskiego w Kapturach oraz do Kazimierza Karpińskiego i  Władysława Żurka w Karłowie. Kierownikiem szkoły był Wiktor Czerkaski, a nauczycielami Kazimierz Kacprzak, Kowalska, Anna Znajkówna, Gaik i Henryk Dębowski.

        W 1937 roku okoliczne społeczeństwo z pomocą gminy w Iłowie, a w szczególności byłego wójta Jana Łachety rozpoczęło budowę obecnej szkoły w Kapturach. Szkołę tę budowano wyłącznie czynem społecznym. Większość nakładów pieniężnych pochodziła ze zbiórek od społeczeństwa. Mieszkańcy naszego terenu we własnym zakresie zgromadzili materiały budowlane takie jak: żwir, piasek, kamienie, drewno i inne. Cegłę na budowę szkoły wypalono z gliny również czynem społecznym w piecu polowym u Feliksa Zduńczyka w Kapturach. 

        Za zgodą ówczesnego wójta Jana Łachety przy budowie szkoły roboty niefachowe wykonywano szarwarkiem tj. ludźmi i końmi. Po zgromadzeniu materiałów rozpoczęto budowę szkoły. Przy budowie brali udział murarze, cieśle i inni fachowcy z naszego terenu pod nadzorem głównego majstra Kopki z Sochaczewa.  11 października 1938 roku oddano do użytku publicznego szkołę z prawdziwego zdarzenia. Szkołę tę nazwano Gmachem Mądrości. Była to siedmioklasowa Publiczna Szkoła im. Bolesława Chrobrego w Kapturach. Nauczycielami nowej szkoły byli Wiktor Czerkaski - kierownik oraz Anna i Jan Jagoccy.

        W czasie okupacji niemieckiej od 1 września 1939 roku Polska szkoła przestała istnieć. Początkowo budynek zajmowało niemieckie wojsko, potem zamieszkał tu niemiecki nauczyciel, który uczył niemiecką młodzież. Podczas II wojny światowej Jan Jagocki przebywał w niewoli, natomiast jego żona Anna prowadziła tajne nauczanie w Ostrowcach. Szkoła w Kapturach rozpoczęła swoje funkcjonowanie tuż po wojnie. Kierownictwo objął Jan Jagocki, który wraz z rodziną zamieszkał na I piętrze budynku szkolnego. Należało nadrobić kilkuletnie zaległości w edukacji dzieci i młodzieży. Chętnych do zdobywania wiedzy było wielu, stąd klasy były liczne, a uczniowie z tej samej klasy w różnym wieku. Ze względu na brak odpowiedniej liczby izb lekcyjnych, zajęcia odbywały się dzięki przychylności mieszkańców wsi w prywatnych domach u państwa Adamczyków, Simińskich, Bartosiaków. Kadra pedagogiczna ulegała częstej rotacji. Uczyli tu oprócz Państwa Jagockich także: Z. Bednarska, W. Czerkaski, E. i T. Zyglewscy, Świątkowscy, B. Ponichter, T. Gzula. Od 1972 roku kierownikiem , a później dyrektorem szkoły był Jan Siekierski. Nauczyciele mieszkali w wynajętych u gospodarzy na wsi mieszkaniach. Kadrę pedagogiczną stanowili między innymi J. i J. Siekierscy, L. Czekalska, Z. Gaik, Womderlich, Z. Zakościelna, L. Gawrysiak, T. Klimkiewicz, H. Rusiecka, I. Kubiel i inni. W 1972 roku rozpoczęto budowę Domu Nauczyciela i w tym samym roku 7 rodzin nauczycielskich wprowadziło się do niego. 

        3 marca 1982 roku nastąpiła kolejna zmiana kierownictwa. Dyrektorem została mgr inż. Leokadia Brzozowska. Od pierwszych dni piastowania swej funkcji nowa dyrektor zmieniła sposób zarządzania szkoły, której oblicze uległo zasadniczym przemianom. Wykonano najpilniejsze naprawy i nowe inwestycje: remont pieców, budowa kominów, śmietnika, toalet. Wygospodarowano teren pod boisko szkolne i ogrodzono je. Problemem do rozwiązania w dalszej perspektywie okazała się niezwykła ciasnota - niektóre izby lekcyjne były bardzo małe, brakowało szatni, miejsca na świetlicę i bibliotekę oraz sekretariat. Dyrektor Brzozowska podjęła wyzwanie czasu i pragnęła stworzyć normalne warunki pracy i nauki. Zadanie było trudne, ale możliwe do realizacji. Z jej inicjatywy powstał w 1986 roku Komitet Rozbudowy Szkoły w Kapturach. W jego skład weszło po dwóch przedstawicieli z każdej z 9 wiosek naszego obwodu. Współpracowali z komitetem sołtysi. Byli to z Kaptur - E. Dybiec, H. Karpiński, Z.Borowski, M. Felczak;  z Wszeliw- S. Załuga, W. Lewanowski; z Karłowa- A. Bogiel, H. Karpiński; z Emilianowa - K. staniaszek, K. Rafalski, T. Róg, L. Czubak; z Załuskowa - A. Garstka, S. Marczak, A. zawadzki,; z Dobek - K. Mączka; z Zalesia - W. i D. Mikołajczyk, M. i A. Kobierecki; z Paulinki - J. staniaszek, B. Kaźmierczak, A. Mikołajczyk, J. Cichosz; z Aleksandrowa - W. Makowski.

        Głównym społecznym wykonawcą inwestycji był p. B. Kaźmierczak. Pomagali mu również społecznie okoliczni mieszkańcy. Dzięki ich hojności możliwy był zakup materiałów budowlanych. Na ten cel dwukrotnie odbyła się zbiórka pieniężna. Wytyczenie fundamentów budowlanych i ich założenie odbyło się w październiku 1988 roku. Nadzór budowlany sprawował pan wiesław Sowa. W miarę postępu prac środki na realizację przedsięwzięcia szkoła uzyskała z Europejskiej Fundacji rozwoju Wsi Polskiej, Kuratorium Oświaty w Płocku, Urzędu Gminy w Iłowie oraz Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska.

        W grudniu 1994 roku dzieci mogły rozpocząć naukę w nowych salach lekcyjnych. W roku 1993 pan Adam Garstka, były uczeń szkoły w imieniu wszystkich absolwentów, wystąpił z inicjatywą nadania szkole sztandaru. I znów wspólnym wysiłkiem rodziców i nauczycieli oraz wszystkich ludzi życzliwych, możliwe było doprowadzenie do celu tak szlachetnego przedsięwzięcia.Od września 1995 roku Szkoła Podstawowa im. Bolesława Chrobrego w Kapturach szczyci się sześcioma nowymi , pięknymi salami lekcyjnymi, wyposażonymi w sprzęt i pomoce dydaktyczne.  Dzięki ekologicznemu, olejowemu ogrzewaniu znacznie zmniejszyło się zatrucie środowiska. Oddanie nowego pawilonu dydaktycznego sprawiło, że placówka zyskała przestrzenne hole, pomieszczenie na bibliotekę, szatnię, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora, sekretariat. Niewątpliwie wielkim udogodnieniem dla wszystkich jest bieżąca ciepła i zimna woda, łazienki wewnątrz budynku. Przestaliśmy być skansenem w centrum Polski. Obecnie elewacja szkolna została docieplona, okna wymieniono na nowe, zamontowano panele fotowoltaiczne oraz pompy ciepła.

        Szkoła prowadzi osiem oddziałów szkolnych i dwa przedszkolne. Uczniowie kończący szkołę zdają egzamin ósmoklasisty, który jest przeprowadzany na mocy art. 44zs ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Po raz pierwszy egzamin był przeprowadzony w roku szkolnym 2018/2019. 

        W dniu  2 marca 2022 roku pani Dyrektor Leokadia Brzozowska obchodziła 40-lecie sprawowania funkcji dyrektora szkoły. Jubileusz był wyjątkową okazją do wyrażenia wdzięczności, podziękowań i życzeń dalszego rozwoju placówki.   W tym roku w lipcu p. Brzozowska przekazała kierowanie szkołą swojemu następcy p. Tomaszowi Studzińskemu, który 1 lipca 2022 objął stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej im. Bolesława Chrobrego w Kapturach. Sprawowanie tej ważnej funkcji kontynuuje do dnia dzisiejszego. 

         

        Hymn szkoły w Kapturach